Özlem’in Ardından…
Emin deÄŸilim, sanırım 2008’in ikinci yarısıydı. Hastanenin pazarlama stratejisinde sosyal medyanın rolü olması gerektiÄŸine karar vermiÅŸtik.
Ä°ÅŸ, bu görevi üstlenecek yetkin birini bulmaya gelince nasıl zor bir iÅŸe kalkıştığımızı daha net anladık. Sosyal medya yöneticisi yok ya da neredeyse yoktu, az sayıdaki adaylar arasından bize, hastane ortamina uygun aday ise bulunamıyordu. Beklenmedik bir anda karşımıza çıkan bir aday ÅŸaşırttı bizi. Galatasaray Lisesi ekolünden, son derece güleryüzlü, yüksek enerjili, kafasında ateÅŸ gibi projeleriyle Devrim Özlem EyüboÄŸlu…
Ortama hemen adapte oldu ve ne güzel çalıştı, ne güzel işler çıkarttı. Kendi iş alanına çekinceyle yaklaşanlarla da şahane ilişki yönetimi yaptı.
Mayıs 2011’de, bir Cumartesi akÅŸama doÄŸru Özlem’den telefon geldi, uzunca konuÅŸtuk. Åžikayetlerini, muayene bulgularını, ilk tetkiklerini… Uzun sürecek, zorlu bir süreç baÅŸladı sonrasında. Ä°laç tedavileri, ameliyatlar birbirini kovaladı.
Unutulacak gibi deÄŸil; hastalığına yaklaşımı, Ilgar’ı ve ailesini kendisinin önünde tutması, hekimleriyle olan iliÅŸkisi, etrafını rahatsız etmemeye çalışarak yaÅŸadığı endiÅŸeleri…
Bu hikayede şahane ailesi ve dostlarını atlamak mümkün değil. Yakın çevresi tarafından sevgiyle kucaklandı ve sarmalandı Özlem.
Ayrı ortamlarda çalışmaya başladığımızda Özlem’i takip etmekte fazla zorlanmadım. Yakın arkadaşları bilgilendirdiler, sağ olsunlar. Öte yandan, benim onu aradığım kadar o beni aradı, mesaj gönderdi, telefonumu hemen açamıyorsa en kısa zamanda geri aradı, hülasa beni habersiz bırakmadı.
Geçen yaz sonuna doğru bizi çok mutlu eden bir misafir ağırladık evimizde. Özlem ve sevgili dostları Özlem İslam Erensayın ve Neslihan Aksu’yla harika bir akşam üzeri yaşadık. Çok iyi görünüyordu, belki de çok mutlu görünüyordu demek daha doğru.
Özlem benim dünyamda bir ışık yaktı, o ışıkla var oldu hep. Bana rapor eden bir iş arkadaşı olarak değil, bir dost, hatta bir kardeş olarak gördüm O’nu, daha doğrusu O öyle hissettirdi. Bugün Özlem fiziksel olarak yanımızda değil, ama görüyorum, ışığı açık. Hep de açık kalacak diye hissediyorum.
Hoşçakal sevgili Özlem, mekanın cennet olsun.
Bir cevap yazın
Son Yazılar
-
Özlem'in Ardından... Emin değilim, sanırım 2008'in ikinci yarısıydı. Hastanenin ...
-
Joint Commission’ın Başkanı Dr. Mark Chassin ile Türkiye’de ...
-
Cleveland Clinic Abu Dhabi (CCAD) Bu yazı, hasankus.com adresinde ...
-
Eylül 2012’de aldığım sürpriz bir davetle Cleveland Clinic’i ...
-
31 Mayıs 2016 at 01:04
O güzel insanlar gittikleri yerlerden, o güzel enerji ve ışıkları ile bizlere eÅŸlik etmeye, hayatımıza ışık olmaya devam ederler. Sevgili Özlem’i çok az tanıdım ama, onun çok sevdiÄŸi ve onu çok seven iki can dostunu çok yakın tanıyorum. Nurlar içinde uyu sevgili Özlem…
31 Mayıs 2016 at 07:40
Mekanı cennet olsun😓