1964 yılında Erzurum’da doğdum. Eğitimime Ankara’da başlamam planlandığı için 1970’te başkente taşındık. Tüm eğitim hayatım Ankara’da geçti.
B. (Bahçelievler’i uzun yazmak tercih edilmezdi) Deneme Lisesi’nde ortaokul ve liseyi tamamladım. Lise son sınıfta biyoloji ve edebiyat alternatiflerini bir kenara bırakıp matematik bölümünü seçtim. En sevdiğim dersler listesinde matematiğe kimya eşlik etti.
1980 öncesi karışık ortamın etkisiyle okumayı çok sevdim, ciddi sayıda kitap okudum, Pal Sokağı’nın Çocukları, Çocuk Kalbi ve Demiryolu Çocukları’ndan Agatha Christie’ye, oradan Kemal Tahir’in ve Pearl Buck’ın Ana’larına dek.
Üniversite sınavında mühendisliklerden oluşan seçimim askerliğini Ankara’da yapan bir cerrah tanıdığımızın ameliyathane ve nöbet hikayelerinin de etkisiyle son anda tıbba yöneldi.
Sınav iyi geçti, 1981’de Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne başladım. Trafik Hastanesi’nde başladığımız klinik eğitimimize fakültenin Beşevler’deki yeni hastane binasında devam ettik.
Fakülte boyunca çok çalışmak gerektiği için sosyal açıdan aktif rol aldığım tek alan son üç yılında ekip liderliğini üstlendiğim halk dansları oldu. Bitlis, Adıyaman ve Artvin’i görmeden önce kültürleri hakkında fikir sahibi oldum.
Tıp fakültesini 1987’de bitirdim. Fakültenin ilk günlerinden itibaren hedefim plastik cerrah olmakti. Gün aşırı nöbetlerle dolu, hakkını vererek yaptığımız intörnlük dönemini takiben girdiğim ilk TUS’ta (Tıpta Uzmanlik Sınavı) arzu ettiğim sonucu alamayınca zorunlu hizmet kur’ası çektim.
Elazığ’a 30 km mesafedeki Hıdırbaba Sağlık Ocağı’nda görevime Kasım 1987’de başladım. Kış aylarında 75 kişiye düşen nüfusa sahip köydeki 3+1 lojmanda bulunan ısıtmayan gaz sobasını ve sadece muhtarın eşinin evde olduğu durumlarda işe yarayan manyetolu telefonu gayet iyi hatirliyorum. Toplam 10 kişilik bir kadroyu yönettiğim bu dönemde hasta muayenesi ve bana bağlı sekiz köyün düzenli ziyaretinin dışında, kış boyunca sınava çalıştım, Nisan’daki sınavda İstanbul’da bugünkü adıyla Göztepe Eğitim Hastanesi’nde genel cerrahi asistanlığını kazandım.
Istanbul’daki görevime Ağustos 1988’de başladım. Ankara kültürüyle yoğurulmuş bünyem İstanbul’a kolay alışamadı, 2 yıl boyunca Ankara’yı sayıkladım desem yalan olmaz. Sonrasında da olması gereken oldu, Istanbul’a alışıverdim.
Cerrahi eğitimi zorludur. Dahili bilimlerdeki arkadaşlarımız nöbetleri biter bitmez evlerine gidip dinlenirken, biz önce nöbetimizden sarkan acil ameliyatlarımızı tamamlar, sonra da o günkü ameliyat listesine destek olurduk. 36 saat neredeyse göz kırpmadan çalıştıktan sonra akşam üzeri halı saha maçı yaptığımızı, arkasından sinemaya gittiğimizi hatırlayınca hala tüylerim ürperiyor.
Asistanlığımın son döneminde, 1992 Nisan’da iki aylığına Birmingham, İngiltere’deki Queen Elizabeth Hospital’da çalıştım. Kolon cerrahisi ve proktoloji konusunda dünya çapında bir otorite olan Prof.Dr. Michael R.B. Keighley’in yanında ziyaretçi cerrah olarak çalıştım.
Uzmanlik sınavını Kasım 1992’de geçtikten sonra Göztepe’de kurulması planlanan böbrek nakli merkezinde yer alabilmek amacıyla Prof.Dr.Mehmet Haberal’ın yanında iki ay aktif olarak çalıştım, nöbet tuttum (Şubat-Mart 1993). Hemen arkasından da askerlik görevimi kısa dönem olarak Van Jandarma Hastanesi’nde tamamladım.
Hayatımın oldukça yoğun bu döneminde sırada Artvin Yusufeli var. Mecburi hizmetimi tamamlamak üzere 18 aylığına atandığım hastanede genel cerrahi uzmanı, başhekim ve sağlık grup başkanı olarak Aralık 1994’e dek görev yaptım. Hastane, sağlık ocakları ve sağlık evlerinde toplam yaklaşık 200 kişilik bir kadronun yönetiminden sorumlu oldum.
Artvin’de çalışırken 1994’te Sağlık Bakanlığı’nın yurt dışına altı ay burslu olarak gönderdiği kadroya böbrek nakli için başvurdum ve sınavı kazandım. Ancak dönemin hükümeti mali sıkıntıları gerekçe göstererek programı o yıl için askıya alınca, New Castle’dan kabul geldiği halde bu fırsat benim için gerçek bir fırsat olamadı.
1995’te nihayet İstanbul’a dönebildim, bu kez uzman doktor olarak tekrar Göztepe’deyim. Böbrek nakli merkezi hedefinin bir kaç gömlek küçülerek diyaliz merkezi boyutuna indirgendiğini görmek hayal kırıcı oldu, genel cerrahiye odaklandım.
Hayatımın en önemli ve en doğru kararını alarak 1996’da Sadiye ile evlendim.
Hastanede bana yönetsel sorumluluklar verilmeye başlanınca durup bir düşünmek istedim. Bir taraftan cerrahi kariyerim sürerken, hayat beni sürekli olarak yöneticilikle bir araya getiriyordu. Profesyonel hastane yöneticiliğinin benim için ciddi alternatif olabileceği kanaatine varınca eşimin desteğiyle bir başka önemli karar aldım. Leeds Üniversitesi’nde hastane yönetimi master programına başvurdum ve kabul edildim.
1998 Ağustos ayında kamudaki görevimden ücretsiz izin alarak hayatımın bir yılı aşkın bir süresini geçireceğim İngiltere’ye, Leeds’e gittim. 11 yıllık iş hayatından sonra, 34 yaşındayken sağlık politikaları, sağlık ve hastane yönetimi konusunda sadece akademik değil, saha deneyimi de olan çok değerli bir kadrodan tam zamanlı eğitim almak benim için eşsiz bir fırsat oldu. Sürekli okumak, araştırma yapmak, yazılı ödevler vermek, sunumlar yapmak ve 15 aylık sürenin iki ayını bir hastanede tam zamanlı geçirmenin ötesinde, eğitim kapsamının dışında ilk uluslararası konuşmamı yapmak da bu döneme nasip oldu.
İstanbul’a döndüğümde ilk somut değişiklik yeni başhekimin beni başhekim yardımcısı olarak görevlendirmesi oldu. Bu dönemde hazırladığım iki verimlilik projesi bürokrasinin karmaşık süreçlerinde kayboldu.
Eylül 2000’de Defne dünyaya geldi, ilk kez “baba” olarak çağırıldım.
2001’in ilk yarısında gelen bir teklifi değerlendirerek bir danışmanlık şirketinin Amerikan Hastanesi projesinde çalışmak üzere kamudaki görevimden istifa ettim. Kısa süre içerisinde özel hastanecilikle ilgili çok önemli bir deneyim yaşadım. 2002 Ocak ayında ise Acıbadem’de kaliteden sorumlu tıbbi direktör yardımcısı olarak çalışmaya başladım.
Mithat 2002’de ailemize katıldı, tek başıma maç seyretmekten kurtuldum.
Acıbadem’de kurduğumuz kalite sistemi EFQM Mükemmellikte Kararlılık belgesi, merkezi sterilizasyon ünitelerinin ISO 9001 sertifikası aşamalarından sonra Joint Commission International (JCI) akreditasyonunu aldı. Varolan görevime ek olarak yaklaşık beyin cerrahisi ve onkoloji odaklı, 600 çalışanı olan Acıbadem Kozyatağı hastanesinin direktörlüğü görevine atandım. Başladığımda iki hastane ve üç polikliniğe sahip olan hastane grubunun altı hastane ve tam hatırlayamadığım sayıda tıp merkezine sahip bir sisteme dönüşmesi sürecinde önemli sayılabilecek bir süre yer aldım.
Hazırlıklarını uzun zamandır sürdürdüğümüz Sağlıkta Kalite İyileştirme Derneği’ni (SKİD) birlikte olmaktan onur duyduğum, kaliteye gönül vermiş insanlarla birlikte 2006’da kurduk, yönetim kurulu başkanlığını üstlendim. 2000’den bu yana yakın ilişki içerisinde olduğum ESQH, SKİD’i AB dışından ilk tam üye olarak kabul etti.
Hastanelerin uluslararası standartlara uygunluğunu kontrol edip akredite eden Şikago merkezli JCI’a ABD dışından atanan ilk hekim tetkikçi oldum. 2007’den 2012’ye dek İtalya, Ürdün, Endonezya, Suudi Arabistan, Portekiz, Yemen, Filipinler, Mısır ve Tayvan’da çok sayıda tetkik yaptım.
2007 Nisan ayında kariyerimde çok önemli bir başka aşama başladı. Anadolu Sağlık Merkezi’nde CEO olarak göreve başladım.
OECD’ye iş dünyasının sesini ulaştırmak vizyonuyla 1962’de kurulan ve merkezi Paris’te bulunan BIAC “Healthcare Task Force”a 2009’da başkan yardımcısı olarak atandım. Her altı ayda bir OECD sağlık komitesi ile buluşuyor ve özel sektörün görüşlerini aktarıyoruz. OECD binasındaki kitapçıya her ziyaretimde mutlaka uğruyor ve hemen her seferinde sağlık sektörüyle ilgili eşsiz yeni bir kaynağa erişmekten büyük keyif alıyorum.
Çakıl ailemize 2009 yazında katıldı. Bir labrador olarak kendini aştı, efendiliği ve sevgi böceği ruh haliyle kendini çevresine kabul ettirdi.
KalDer ile başlangıcı 1999’a uzanan ilişkim, 2004’te çalıştay ve panel organizasyonu seviyesine, 2010’da ise aldığım davetle yönetim kurulu üyeliği seviyesine ulaştı. 2012’deki genel kurulda ikinci kez seçildik, bu kez yönetim kurulu başkan yardımcılığı sorumluluğunu üstlendim.
2009-2011 arasında saha çalışması süren ve AB tarafından fonlanan DUQuE projesinin Türkiye koordinatörlüğünü SKİD adına yürüttüm.
Anadolu Sağlık Merkezi’nde beş yıla yakın süre içerisinde önemli işler başardık. Ataşehir tıp merkezini, kemik iliği nakli merkezini, kampüs otelini sisteme ekledik. Çalışan sayısı 1200’ü aştı. Tıbbi teknolojinin yenilenmesinde aldığımız önemli kararlarla referans merkezi vizyonuna doğru kritik virajları döndük. Uluslararası hastaya odaklanma stratejisi ciddi bir başarıya ulaştı, yalın altı sigma başarıyla devreye sokuldu. Hastanenin Anadolu Vakfı’ndan operasyon için destek almadan kendi ayaklarının üzerinde kalabilmesini sağladık.
Bir çok organizasyonda davetli konuşmacı olarak görüşlerimi ve deneyimlerimi paylaşma fırsatı buldum. Haziran 2010’da Miami’de American Marketing Group’un 1400 acentasının katıldığı yıllık konferansta sağlık turizmi üzerine sunum yaptım, Amerikalı hastalarımızla röportaj içeren video paylaştım. Ayrıca Şikago, Viyana, Münih, Amman, İstanbul, Tahran ve son olarak Kore’deki uluslararası konferanslarda konuşma yaptım.
Eylül 2011- Ocak 2013 arasında Anadolu Endüstri Holding’de Sağlık Sektörü İş Geliştirme Başkanı ve ASM yönetim kurulu üyesi olarak çalıştıktan sonra, ValueHealth danışmanlık şirketine ortak olarak katıldım. Temmuz 2013’ten bu yana Acıbadem Üniversitesi’nde Genel Sekreter ve Acıbadem Sağlık Grubu’nda İcra Kurulu üyesi olarak görev yapıyorum.
İyi bir müzik dinleyicisi olmaya çalışıyorum. Caz ve etnik müzik ana ilgi alanlarım olmakla beraber, yeni deneyimlere açığım.
